Avare...
Gönül yine hicrana daldı
Yadında saklı zamanlar hüzün yaşattı
Göçüp
Gidenler hani ne bıraktı
Hasret, firkat, vefa yine sinemi sızlattı
Aranır
Özlenir olan bir hakikat
Şimdi çok uzaklaştı, haz, zaaf kuşattı
Saadet
Huzur, sürur, sadakat
Sahte mutluluğa bırakıldı, hal haraptı
Ebet
Ve nihayet kim için vardı
Mizan insan için elzem olan hakikatti
Cahalet
Enaniyet, cür'et, ukalalık
Bir şey sanıldı, arsızlık, pişkinlik arttı
İlim
İrfan, bilgi, hikmet, edep
Akıl, bilinç, idrak, basiret için mutlaktı
Zaaf
Ve zannına kapılan beşer
Şer olana, hayrı bulunmayana adandı
Cazibe
Yalnızca zaaf ve beklenti
İçin fırsat yapıldı, hesapsızlığa kayıldı
Ruh
Vicdan, akıl, irade sadece
İnsan için farkındalıktı, zan aklı kararttı
Ömür
Nasıl bir hesaba muhtaçtı
Nihayet, ebede açılan hayat değil miydi
Aldanan
Avunan, zaafa sığınan
Ecel vaktinde ne yaptı, niye şaşkın kaldı
O an
Başkaydı, vakit tamamdı
Her emanet ve kudret akıl için imtihandı
Her
Yanılgı ve hata bir zaaftı
Israr eden, kastı aşan, nefsine adanan aldandı
Mustafa Cilasun