TARHANA



Hasta olunca bebekken,
Ebem lapa yapıp,
Koyarmış göbeğimize .


Büyüyünce ,
Soframızdan ,
Hiç eksik olmadı .

Soğukta ,
Hayali bile ısıtırdı,
İçimizi tarhananın.

Gelmeden kış ,
Mis gibi tarhana kokardı,
Küpe giresiye kadar evimiz .


Dökülmeden beze ,
Bir pişirimlik verirdi annem ,
Eşe dosta .


Sonra konuşurdu kadınlar ,
Senin tarhanan acı ,tatlı ..
Benim ki öyle seviyorla bağlanırdı tatlıya .

Görev yaptığım yere ,
Yanımda götürürdüm,
Uşak olurdu kokusu .

Evlenince ,
Sana bir tarhana yapayım ,
İyileşirsin derdi karım .

Gezdim yurdumu ,
Çok yörelerin tarhanası,
Tutmuyordu Uşak tarhanasını .

Bir kaşıkla ,
Giderdik geriye ,
Rahmetli de çok severdi tarhanayı ...


( Tarhana başlıklı yazı HasanÖzaydın tarafından 5.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.