Annem sen gidince gün doğmuyor güneş açmıyormuş
Artık bayramların da sensiz tadı olmuyormuş
Evimiz ısınmıyor evde de durulmuyormuş. 
Odalara sığamıyormuşsun Gökyüzü dahi yetmiyormuş

Annem sensiz sofralarda hep gözyaşı içiliyormuş.
Mezarlık mesken oluyor evin bir ise iki oluyormuş
Annem toprak sen kokuyormuşsun gül senin kokunmuş
Anlatamıyormuşsun kimselere yokluğunda insanın ciğeri yanıyormuş.

Dilin sessiz yüreğinde kelimeler cirit atıyormuş. 
Saçlarına belki ilk defa aklar düşüyormuş.
Ben daha küçüğüm annem kucağın cennet kokuyormuş 
Sen gidince yüreğim sızlıyor evladın yüreği yetim kalıyormuş
İnsan anasını kaybedince anlıyormuş büyümeden yaşlanıyormuş
Servet Kaan GÜLDÜ
( Annem başlıklı yazı Servet Kaan tarafından 9.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.