GURBET SANCISI TUTTU

Gurbet türkülerimiz; özümde ünleriken,
Can evimizi yakar, sızının ince nazı.
Sılanın özlemiyle; resimler bekleriken,
Firkat’in buğusuna, net düşer karayazı.

Biz gurbet garibiyiz, dayanırız yanarken,
Özümsedik serayı, hasret ile kanarken.
Bulutlanır ferimiz görüyorum sanırken,
Derinden çekilen ah, ruhumuzun niyazı.

Burçların kuşağında, geziyor yıldızımız,
Düzgün nasiyemiz’de; parlıyor yaldızımız.
Gurbet, daha ne ister, yürek yakar sızımız?
Gül sılada koklansın, soldu bize beyazı.

 
Uçuyor gurbet kuşum vuslatın ırağına,
Hasreti doluşacak, memleket durağına.
Rabbimiz mahkum etme muhannet çerağına,
Gurbet zemheri kışı, gönül özlüyor yazı.
 
Mehmet Demirel
( Gurbet Sancısı Tuttu başlıklı yazı Mecali tarafından 20.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.