Behey Gönül! Dara düştün

Rüzgar oldun deli estin

Söylesene kime kastın?

Yeter artık uslan Gönül!

 

Sular seller gibi aktın

Nice insan canın yaktın

Döndün birde O’na baktın,

Yeter artık uslan Gönül!

 

Çiçekleri koklamadın

Sır’larını saklamadın

Hesabını aklamadın,

Yeter artık uslan Gönül!

 

Kalıbına sığmaz oldun

Bulut olsan ağmaz oldun

Mevsiminde yağmaz oldun,

Yeter artık uslan Gönül!

 

Malın mülkün yok dediler

Çocukların hep yediler

Kıymetini bilmediler,

Yeter artık uslan Gönül!

 

Meydanlarda gezdin durdun

Masumlara tuzak kurdun

Gücün yetti tokat vurdun,

Yeter artık uslan Gönül!

 

Salınarak geziyordun

Kuştan hile seziyordun

Zayıf bulsan eziyordun,

Yeter artık uslan Gönül!

 

Has bahçenin gülü idin

Erenlerin dili idin

Gariplerin eli idin,

Yeter artık uslan Gönül!

 

DOĞANAY’ım yanar içim

Senin için yaptı seçim

İnsan kalbi biçim biçim,

Yeter artık uslan Gönül!

 

Kemal DOĞANAY

 

 

( Uslan Gönül başlıklı yazı kemaldoganay tarafından 29.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.