Son Seferde Sen Varsın
.
Bir sabah uyanacak, şu ufka bakacaksın;
Sınırların Pasifik ve Atlantik arası.
Ve dahi Afrika’ya mührünü çakacaksın,
Göreceksin kaderin aka dönmüş karası.
Ve o sabah şafaklar sökerken hakkını al!
Ruhundan havalansın çift başlı altın kartal!
La galibe illallah; perdeler yırtılırken,
O kutlu fısıltıyla, adalet tartılırken,
Ural’dan kanat açıp süzülürken Tuna’ya,
Boylamda, paralelde tek çizgi olacaksın.
Deden Kanuni gibi dayanıp Viyana’ya,
Bu defa ilelebet, bağrında kalacaksın.
Musa’nın gözlerine kızgın kum atan nesil,
Cehennemden hortlamış; tek fark: daha embesil!
Hani o köle sever sömürgeciler var ya…
Hani o milletlerin çiğneyip etlerini,
Yaparlardı kalleşçe, öz vatanında parya…
Keseceksin gayyaya tek yön biletlerini!
Akıncılar dört yana sürerken atlarını,
Sersefil terk ederken krallar tahtlarını,
Tutuşsun Çin Seddi’nde Türkistan’ın kandili;
Kopartılsın kökünden sarı yılanın dili.
Diz çöksün emperyalist kıtanın katilleri;
İntikamını alsın Kudüs’ün kan gülleri.
Dicle, Fırat çağlasın türküyle yatağında;
Siyonist tarikatlar çıldırsın batağında.
Kutuplardan görülsün çölün kutsal ateşi;
Seslensin her diyardan bir Bilal-i Habeşî.
Hutbeler yükselirken Cuma bayramlarından,
Sıyrılsın beşeriyet secdede gamlarından.
Cehdinle hayat bulsun çınar özü her fidan;
Selam verirken Açe, selamı alsın Sudan.
Kur nizam-ı âlemi; ısırganlar gül açsın.
Medeniyet güneşi bulutları setretsin.
Yeni Dünya Düzeni arzın dibine kaçsın.
Yedi başlı ejderha kuyruğunu titretsin.
Son nefesini versin korkunun krallığı.
Küllerinden dirilsin Elhamra’nın varlığı.
Kitabeler, şiirler, ak sütuna kazılsın.
Uzun bacak kırılsın; idam hükmü yazılsın.
Yarım kalmaz, kapanmaz defterde, hiçbir hesap.
“Bir Türk dünyaya bedel.”; hep böyle oldu nisap.
Kanında akar durur dört bin yıllık şu zimmet,
Kâfire korku salar, mazluma sunar himmet.
Kurut bataklıkları; çözüm kısasa kısas!
Soysuzların boynuna, git de, fermanını as!
Benim payıma sabır; sana düşsün selamet,
Alnında parıldarken Muhammedî alamet!
Gevşersen çözülürsün, sen Oğuz olamazsın,
Bir Fatih Sultan Mehmed, bir Yavuz olamazsın,
Murat Han’daki perrân, kor topuz olamazsın,
Ertuğrul ikbaline varan hız olamazsın,
Ümmete sancak açan kılavuz olamazsın.
Ne de haçlı üstüne kükreyen Selahaddin!
O ki kesin galibi; mirası, feth-i mübin.
Aksa’yı mamur eden izzeti hedef edin!
Üç- beş münafık, hain… Kabuğundadır yara.
Nice neşter attın sen, çıbanlı habis ura.
Bayrağı dikmelisin seni çağıran sura!
Elbet yetişir Hakk’a duası, erenlerin.
Cihat et, mehteranla köslere vura vura.
Zafer, kutlu menzile yayını gerenlerin!
Büyük düşün, çok büyük, sen dava neferisin,
İslam sancağı açan son büyük seferisin,
Yıkılmışı onaran ecdadın cevherisin,
Gök kubbede en parlak yıldızların pirisin,
Sen şehit oğlu şehit, diriden de dirisin!
Puslu havaya bakıp sanma ki geridesin.
Komut beklerken senden saflarında varisin,
Şahlan iman nurunda; karanlıklar erisin!
Mücella Pakdemir
(
Son Seferde Sen Varsın başlıklı yazı
M.Pakdemir tarafından
8.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
