Online Üye
Online Ziyaretçi
İster uzaylı, ister saraylı ol
İnsan mısın sen desem, dersin, ”Evet!”
Şu gittiğin yol, yahut tuttuğun kol
Adın ne desem, dersin hemen, “Servet!”
Bende içerim, yerim, tutkudur yar
Özlem çekerim, dar gelir şu diyar
Nerde görseler, sığmam çarşı, pazar
Haksız kazanmak dersem, benim, “Levent!”
Kim kurmuyor ki, hayalle yaşamaz
Her sözüne bir yalanla başlamaz
Ön yargı ile boş yere taşlamaz
Görmeyim desem, alkol olur, “Şerbet!”
Bencillik sende, yaparsın çok israf
Çöpe atarsın düşünmeden masraf
Ne kaldı sende insanlıktan tek saf
Sana ne azap desem dersin, “Diyet!”
Manken, artistsin, futbolda ilahe
Yaşarsın taviz üstünde şahane
Bulmana gerek yok sence bahane
Ne günah desem, dersin haktır, “Elbet!”
İki ayaklı sen bir canavarsın
Bilki yalnızca belanı ararsın
Kendine zalim, başını yararsın
Ölüm var desem, dersin korkunç, “İllet!”
Gurbetten başlar sılaya yolculuk
Sonunda biter sağcılık solculuk
Boynu büktürür Haşırda suçluluk
İnsan olmayan tanır neymiş “Kuvvet!”
Saffet Kuramaz