Online Üye
Online Ziyaretçi
İrfanla
bakarsan görürsün
Bakınca insanın ruhsuz yanına
Nefse mekân toprak teni görürsün
Muttali olunca cahil anına
İçindeki zalim canı görürsün
Emeli umudu yalnız dünyadır
Yaşadığı hayat sanki rüyadır
Ömrünün her anı mali hülyadır
Sözlerinde maddi yanı görürsün
Nefsini bırakıp halka karışır
Kendinden yukarı bakıp yarışır
Menfaat kimdeyse hemen sarışır
Yüzünde zulmani yönü görürsün
En büyük zararı kendine ama
Zevkle yapar hüznünün üstüne yama
Vicdan azabıyla düşünce gama
Gözünde nefretle kini görürsün
Ey insan dünyayla mutmain olma!
Faydası olmayan işlere dalma
Dertlerin içinde çaresiz kalma
İrfanla bakarsan bunu görürsün
27-08-2017
Şair, Burhan AKSU