Giuseppe’nin Yalnızlık Sonatı
( giuseppe verdi nin son eseri olan falstaff
dillere destan, komik bir opera bestesiydi... )
hüsranla sonuçlanan bir konçertoydu yaz
son sonatta bitmişti, karanlık bir piyano devrilmişti üzerine
bahar klasiği, yalnızlık senfonisi geliyordu ardından
bir şiirin üzerine basa basa sonbaharına yaklaşıyordu rigoletto
üzerine basarak sıçrıyordu la traviata, eski bir aşktan diğerine
gecenin en karanlık yerine sessizlik düştü birden
kemanlar sustu, falstaff biti-verdi aniden
anladım ki bir notanın çaresizliğiydi
yeteri kadar hüzünlü, hüzünlü olduğu kadar da komik
çünkü giuseppe’nin son seslenişiydi çalan klasik
mehmet gökhan damar
(
Giuseppe’nin Yalnızlık Sonatı başlıklı yazı
Gökhan Damar tarafından
20.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
