GÜNEŞ
YANDI AY SÖNDÜ
Hasretini öptükçe yüreğim güle döndü
Bülbülün ötüşüyle güneş yandı ay söndü
Kalbimi yakan aşkla geçti uykusuzluğum
Okyanusları içtim dinmedi susuzluğum
Bulutların hüznüyle gözlerimi sel aldı
A’ma oldu aynalar bakışlar dondu kaldı
Edep çamura düştü masumiyet kirlendi
Vicdan sizlere ömür duygular
zehirlendi
Sonsuzluktan gönlüme geldi girdi bir
ışık
Nefsimle kavgalıyım ruhum ile barışık
Mutlu parmaklarımla umutlarımı tuttum
Olumsuz her ne varsa sevgim ile
unuttum
Çiçeklerde tercihim hep gülden yana
oldu
Papatya yaprağını sevgili için yoldu
Gönül dalıma kondu bülbül kanat
çırparak
Güle tebessüm etti sevgiyle göz
kırparak
Gülen yüzlerde gördüm mutluluğun
resmini
Yüreğim ile sardım varlıksız nur
cismini
Kalplerin kilidini sevgi sırrıyla
açtım
Göğün kuturlarından çıkıp hiçliğe
kaçtım
28-10-2017
Şair, Burhan AKSU