Hüzünde çalan alarm sirendi
Suskunluğum çok direndi
En sonunda koptu kalemin bendi
Sözlerim tutmayan frendi
Göz yaşım şiire akan selerdi

Nicedir suskunluğun ardına gizlendim
En sonunda bitim tükendim
Dile getirdi beni içimdeki derdim
Ne varsa kalemle kağıda serdim
O gün gece içinde geceydi

Savurdum kor ateşin küllerini
Kazdıkça kazdım derini
İnce belli bardakta devirdim çayın demini
Bozdum suskunluğun yeminini
Geceyle paylaştım tüm derdimi

Yükledim gece trenine gamı hicranı
Dedim unutun bir müddet bu canı
Biliyorum yaşanacak tekrarı
Belirsizdir mevsimi ayı
Çok yaşadım hüzünlü geceleri tutamadım sayısını 
( İçimi Döktüm Geceye başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 10.02.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.