.

Sen benim kaderimsin evvel ezelden beri.
Kara sevda yazýmsýn; ben seni unutamam.
Alnýmýn ortasýndan çek, vur dönersem geri.
Mahþere dek sözümsün; ben seni unutamam.
 
Ruhumu nikâhladým Yaradan’ýn katýnda.
Hasret biçmiþim meðer vuslatýn hasatýnda.
Bedenimi saracak kara toprak altýnda
Ak kefenlik bezimsin; ben seni unutamam
 
Alev bakýþlý yârim, kirpikleri çýralým,
Zülüflü telli turnam, ürkek seken maralým.
Avcý iken av olmuþ yüreðinden yaralým.
Kan kýnalý kuzumsun; ben seni unutamam.
 
Ayarýný ölçemez sarraflarýn mihengi.
Âlemi tarasalar yine bulunmaz dengi.
Tellerin aþk makamý, mýzrabýn tutku rengi
Sazýmdaki sýzýmsýn; ben seni unutamam.
 
Hayalin vaha olur bu can çöllerde kalsa.
Umuduna sarýlýr binbir kederle dolsa.
Gurup infilak etse, bahtýmdaki gün solsa
Silinmeyen izimsin; ben seni unutamam
 
Adýndýr hançeremden her ah ediþte kopan.
Kör kurþunlara gelsin ahdinden cayýp sapan.
Nasýl inkâr ederim; sendin beni ben yapan.
Kayýtlý tek mazimsin; ben seni unutamam.
 
Yeter ki gel; yoluna canýmý sereceðim.
Seninle bir tek ana ömrümü vereceðim.
Þu hayat tablosunda gördüðüm, göreceðim
En muhteþem çizimsin; ben seni unutamam.
 
Uçuruma varmýþým; tutsan kýyýdan, uçtan.
Sayýlýr mý delice sevmek günahtan, suçtan?
Son nefesime kadar, duamdaki en içten
Niyazýmsýn, nazýmsýn; ben seni unutamam.
 
Kahpe, yalan dünyada yönümü bulmam için,
Mutluluðu gönlümce felekten çalmam için,
Baþka hiç kimse deðil… Ayakta kalmam için,
Ýlle de sen lazýmsýn; ben seni unutamam.
 
Mücella Pakdemir