Ey Zaman
Batık bir gemiye benzer ömrüm. sular altında kalmış, kimsesiz, yalnız varlığın anlamı kalmamış, ölüme yakın, ecelle dost. her yerim eskimiş, yosun bağlamış, hayalsiz, amaçsız, yok olmaya mahkum... Artık umudum da yok, nasılsa yok çare, el uzatacak kimse...
Ey Zaman !
Her anı benden bir parça söküp götüren zaman. Bırak artık akmayı ! Sen aktıkça ben paslanıyorum, üstümdeki yük ağır gelmeye başladı...
08.12.2014
Mustafa Taşkıran
(
Ey Zaman başlıklı yazı
janjanLi tarafından
16.03.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
