Online Üye
Online Ziyaretçi
Kırık dökük hatıralar arasında
sensizliği
sürgüne göndermek istedim
terkedilmiş ıssız hanlar
yüzümdeki çizgiler
ve
düşlerin dağınık yankılanmalarını
toparlayacak vakit yoktu
elimizde derin kader çizgileri
deniz ve ufukta güneşin kesiştiği
sonsuzluk çizgisi
geceler tanık değil
limanlar deniz fenerleri aşina
gün doğarken
bir tomurcuk patlar
bir sözcük seni anlatır
güne veda ederken
son kuşlar semada kanat çırpar
yavru kırlangıç yuvasına döner mi bilmem
bekleyiş ve vuslat arasında
sessiz kalsam
ışıkları sönmüş şehirde
anlatılmamış sözler kalır geriye
küf tutmuş anıları aralasam
sayfalarda
henüz bitmemiş şiirin dizeleri dargın bana
küf tutmuşhatıralar
durmadan ağlar
uçup giden zamana