Açık bir kitap
bir melodi 
tekrarlanan yankı
nakledilen bir ağıt 

ufuk çizgisinin
cömert çağrısı 
boğuk bir gökyüzü 
maziye doğru puslu bir yol 

rüzgar asi çalıyor 
bu devasa bir zafer senfonisi 
ya da her gün 
savaşlarımı ayakta tutan bir müzik 

ve manolya kokusu için 
adanan adak 
görüş alanı dışındaki şeylerin 
devasa çayırında

zihnimde yansıyan 
denizler gibi mavi şiirler 
kum taneleri ve göksel taşlar

açık bir kitap okuyorum 
aklımda mavi gözlü bir kadın 
önümde güneş dolu kasabalar
griye çalan erozyona uğramış tepeler 

bilinmeyen insanların yürüyüşünü izliyorum
ufka doğru süzülen yıpranmış yüzleri 
yansıma belleğinin sularında parlıyor 

söyledikleri şeyleri duymuyorum 
yine de sessizce onları dinliyorum 
bu sadece onları değerli kılan bir jest 

ve hatırlıyorum, tümünü değil
sadece birkaç kayıp maziyi 
yıpranmış bir sandığın dibinde

bir elveda sonrası hüzün 
bir bakış sonrası sessizlik 
ayrılık yüz yüze başka bir kesinlik

kalbim sandığın dibinde yaşlanmış 
rahat uyuyor yosun tutmuş yatağında 
yine de yaşamak güzel
hâlâ dünya güzel bir yer... 





Suskun//




( Erozyona Uğramış Mazi başlıklı yazı Mikail Dede tarafından 11.04.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.