Neyi söyleyeyim ey
anlamazlar ben size
Almaz aklınız girmez bir
güzel söz fikrinize
Bir fırsat bir koltuk
geçince o an elinize
Koltuk hizmete vasıtadır
desem duymazsınız
Yaklaş hakikate desem
yanına yaklaşmazsınız
Çekme desem hakikate
gönülde sen perde
Çekersin perde düşersin
elinle bin bir derde
Arar
dersin hani dermanı verenle verenler nerde
Hepsini
yıktın sürgün ettin kimi ararsın yokluk yerde
Düşünemedin
ne olacak ilerde düşmem derdin derde
Bak
işte kendi elinle düştün sürünüyorsun sen yerde (Nakarat)
Düşünmedin
sen var mıdır bir yerde gönülde yerin
Hiç
düşünmedin yarın ne olacak hiç derin derin
Dedin
herkes sıcakta kalsın olsun benim yerim serin
Seni
sarmadı ya bin bir süsle sırtına astığın pelerin
Koltuk hizmete vasıtadır
desem duymazsınız
Yaklaş hakikate desem
yanına yaklaşmazsınız
Sana değil bundan sonra
sözlerim sen istediğin kadar sürün
İster iyiliğe istersen
kötülüğü uzun boylu sen bürün
Bakma arkana geçmişine
dün neyse aynısıdır ya bugünün
Viran olmuş gönül bağında
arama soldurttun ya açan gülün
Ha dünün ha bugünün sana
fayda vermez gittiğin yönün
Koltuk hizmete vasıtadır
desem duymazsınız
Yaklaş hakikate desem
yanına yaklaşmazsınız
Mehmet Aluç / Âşık
Gülveren