Boynunu büktü,  gözlerini yere çevirdi ve güzelim uzun mu uzun simsiyah kirpiklerini yumdu. Etraf sus pus kesildi. Kuþlar lâl oldu, yapraklar hýþýrtýsýný kesti, sular þýrýltýsýný...

            Ýnsana bir hâl olursa tabiatta ona uyum saðlýyor. Hüzün kesilmiþse insan baþtan ayaða, tabiatta hüzün kesiliyor: Yapraklar sararýyor, gök kararýyor, kuþlar ölüyor.

            Tefekküre daldý.

            -Bana susuyorsun. demiþti ona! ' Benden kaçýyorsun!'

            O ise:

            - Seni sevmemi istiyorsun. Seninle olmamý... Ve yarýna dair umutlu olmamýzý. Ama bunlar mümkün deðil. Kalbi hiçbir þey hissetmiyorum ne sana ne de bir baþkasýna. demiþti.

            Dünyasý nasýl yýkýlýr bir adamýn.

            Ufku nasýl kararýr.

            Ömrü nasýl biter.

            Bazen sonunu düþünmeden söylediðiniz sözler öldürücü olur. Belki kötü niyetle söylememiþsindir. Ama yaydan çýkan ok asla geri dönmez.  Kalbini hedefinize koyduðunuz adam illa ki vurulur. Çünkü sevdiði kadýnýn karþýsýnda o adam savunmasýzdýr. Çaresizdir. Ve kopkoyu bir yalnýzlýk içerisindedir. Kaybedecek hiçbir þeyi de yoktur.

            Kadýnýn sözleri onun ruhunda kasýrgalar yaratmýþtý. Yerle bir olmuþtu kalbi.

            Adam:

            -Yapma! diyebildi kadýna. Takati yoktu baþka söze.  Taþ olmuþ bir yüreði merhem sürerek yumuþatamazsýnýz.

            Adam, yýkýlmýþtý bir duvar gibi. Bir kaðýt gibi yýrtýlmýþtý. Bir dal gibi kýrýlmýþtý.

            Adam:

            - Yapma gözünü sevdiðim, etme yürüyüþüne hayran olduðum, sözünü beðendiðim, özüne kurban olduðum... diyemedi bütün bunlarý ama!

            - Kader ve nasip! dedi kadýn.  'Bu dünyada olmadý.' diye de noktayý koydu kendince.

            - Bu dünyada olmadýysa öbür dünyada olur. dedi adam büyük bir iþtiyak, umut ve kararlýlýkla.

            Sevdiði kadýn için ölmeyi dahi göze alýyordu.

            - Seni orada beklemek burada beklemekten daha kolay! diyordu usulca.

            Sol yanýna bir sancý girdi adamýn.

            Gerisi ambulans sireni, ilaç kokusu, serum iðneleriydi. Göðsü inip kalkýyordu. Biri kalp masajý yapýyordu. Bir hayal belirdi gözlerinin önünde. Elini uzatýyordu ona.  Saçlarý simsiyahtý, gözleri, kaþlarý, kirpikleri...Yüzü 'ay' gibiydi. Gülüþü ise ömre doðan 'güneþ'ti. '

            - Kaderim ve nasibim gel bana! diyordu hayal meyal. Adam çýrpýnýyordu. Ona vasýl olmak için. Göðüs inip kalkýyordu, soluðu kesiliyordu. Gözlerinde irice bir gözyaþý belirdi, bir gülümseme gelip kondu dudaðýna. Adam aðzýný açtý: 'ay ve güneþ' dedi. Kimse bir þey anlamadý ama.

            Bir kargaþa çýktý o an.

            Hayal yok olup gitti.

            Bir baðýrtý...

            Çýðlýk...

            Ve nihayetinde: "Dönmedi!" diye bir ses uydu son kez.

            Doktor býrakmýþtý kalp masajýný.