Ýnsanlar karþý grup ilahlarýn birleþmesi olan Kingularýn veya Anunnakilerin canýndan ve kanýndan yoðrulacaktý. Bataklýðýn çamuru; göðün melezi olan Anunnaki diye bilinen melez ilahlardan birinin caný kaný ile yoðrulacaktý. Caný kaný veren melez anlatan gruba göre Kingular, Ýggiler vs. olacaktý.

Anunakilerin caný, kaný, bataklýðýn çamurdan biçim aldý. Bu biçim burun ve aðzýnda bu suretin içine dolan soluk hava nedenle canlanacaktý. Bataklýk çamurundan kývam edilen suretin soluðunu da Ea ya da üfürükçü Enlil burnundan üfürecekti. Ýnsan biçimli suret canlanacaktý. Ýþte ön ittifak ve ittifakýn melezleri böyle anlatýlýyordu. Çamur biçimin (Sümer’in) yeni þekliyle ete kemiðe bürünmesi böyle olacaktý. Bu türden söylemler üretim yapan iki totem grubun üretimleri nedenle giriþmeleri olmakla ilk kes yapýlan ön ittifaký söyleyen tanýmlar ve ön ittifaký ortaya koyan baþlangýcýn anlatýmlarýydý.

Söz gelimi köleci sistemde “gök” kavramý ön ittifaklardaki anlam gibi bir anlamý belirtmiyordu. Köleci sistemdeki Gök kavramý ön ittifaklardaki gibi yukarý yer topraðý olmaktan; oradaki grubu belirtmekten ve hem mesleði hem de tatlý su civarýný anlam eder olmaktan çoktan çýkmýþtý.

Kara balçýk (bataklýk) köleci sistemde aþaðýlýk olmanýn; deðersiz olmanýn; pis, kokmuþ su karýþýmlý çamuru olup çýkmýþtý.  Oysa bu dilin bu anlamlarýyla; hem ilahi yapýlý anlatýmlara; hem ön ittifaklý dile ve hem de ön ittifak içinde olup bitenleri anlatan söylemlerin izahý olmasýna çoktan yabancýlaþmýþtý. Bu söylemlerle ister istemez tarihi süreç karartýlmýþ oluyordu.

Örneðin ön ittifaklar içinde söylendiðinde oturulan bölgeyi-topraðý gösteren. Kuzey, Güney gibi yönü gösteren. Akad-Sümer gibi bir grubu gösteren. Tarýmcý ve çoban gibi bir mesleði gösteren yer-gök sözcüðü bu süredurumlarý ayrýntýsýyla kategorize etmemiþti. Bu nedenle yer-gök kavramlarý ön ittifak içinde en az dört anlamý belirtirdi. Yine bu sözcükler üreten meslekler giriþmeli ön ittifaklarý ve ön ittifaklý tarihin sancýlý süreç olaylarýný açýk açýk ve somut biçimde belirtiyordular.

Gökler ön ittifak içindeki iradesi olan gruplar olmaktan çýkmakla, ittifak için gelenlerden yansýmayla irade belirten; çarký felek olan þans, talih, kader kýsmeti belirtmenin takdirine dönmüþtüler. Gruplarýn oturduðu yer olmaktan çýkýp, bu yer kaderleri belirten El’in oturduðu arþ olmuþtu. Gök yer kaderlerin takdir yeri olunca gök yer, kararlarýn gökten geldiði yüce makam olan (kült merkezi) El kürsüsüne dönüþmüþtü. 

Yer ve gök yaratma eylemine dönüþmeden öce, henüz yeryüzü üzerinde sadece iki bölgeydi. Gök ve yer Ýki bölgenin belirtilmesiydi. Ýttifak noktalý buluþma yerinin çevresindeki ittifaka konu olan iki bölgenin adý ve anlatýmýydý. Henüz yeryüzü ismiyle belirtilir olmayan görünen baðýntýlý ufkun içindeki bir bölge ufkuna göre, diðer bölge ufkunun söylenmesiydi. Aslýnda geleceðe doðru baktýðýmýzda yeryüzü bilinmeyen böyle böyle on binlerce parçadan oluþacak bir yeryüzüydü. Yeryüzünün yer-gök ittifakýna göre iki parçalý edilmiþti. Yer, olay ufkunun sadece bir parçasý olan bu yerle, Sinear bölgesini oluþmuþtu. Bu ittifaka göre yeryüzünün ikinci parçasý da gök denen, sonraki adýyla Kalde’ydi.

Totem döneme göre iç bölge dýþýndaki dýþ bölgenin pek pek iliþkin giriþilen bir süreç olmamasýyla, hiç bir hafýza anlamý yoktu. Þimdi olan þuydu. Ýç bölgeye göre (Sinear’a göre), dýþ bölge olan Kalde’nin üreten iliþkiler nedenle kaale alýnýp; kaale alýnanla ittifaký olup yeryüzü tümlüðü içinde bu iki yer  bilinip anlaþýlýr alaka olmakla bir birbirine tevafukla (uygun gelmeyle) birbirine baðýntýlarýn olmasýydý.

Burada önemli olan köleci sistemin erken döneme ait olan bu tarih bilincini; eski dille ama yeni dile göre anlatmýþ olmasýydý. Buna göre ön ittifak “yeri” (Sinear bölgesini), üreten iliþki giriþmesi kadar bir alakayla yeri gökten (Kalde’den); ayýrmýþtý. Ona kendisini eksen almakla, çoban olmayanlar anlamýna; tarýmcý olmalarýna izafeten Sümer’e “yer” diye isim vermiþti. Ve bu isimlendirme üreten iliþkiler giriþmesi nedenle böyle oluyordu. El’ e göre ise köle ve çalýþma yeri olan yer ile kararlarýn verildiði yer olan göðü ne yer ne gök olmamakla “yeri gökten ayýrma” iþi, kaderleri yaratmaya göreydi.

Farklý, farklý iki anlatým kýrýlmalarýndan oluþan bu kavramlar içinde oluþan her bir kara delikler vardý. Ön ittifaklý söyleme göre olan sözcüklerin köleci sisteme göre farklý anlamlarý vardý. Bu nedenle bu sözcükler köleci söylemler içinde bilinmeyen, anlaþýlmayan bir anlam olmaktadýr. Ön ittifaklý sözcüðün köleci sisteme göre olmayan bir tarihi olayý aktarýyorlardý. Bu nedenle ön ittifaklý iþleyiþe göre kurulan cümleler köleci sistem içinde garip açýklamalý ve zorlama yorumlara dönüþecekti. Ýþte biz bu süreçleri anlamadan Eksen çaðýný; Eksen çað söylemlerini ve dinleri hiç anlayamayýz.

Yine ayný þekilde Sümer Anlatýmýna göre (yerin anlatýmýna göre) gök bölgesi; gök denen topraklarla tatlý su çevresinin killi topraðýný da belirtmenin grup tanýmýydý.  Nasýl gök yerli anlatýma göre Sümeri olanlar “kara balçýk ile söylenp; Anunnakilerin caný kaný ile yoðrulmuþtular.  Bu söylem hem ittifaký; hem de ittifakýn biyolojik giriþmesiyle doðan melezi ilah çocuklarýndan oluþan doðumlarý anlatýlýyordu.

Sentez ürünü melezler; An ve Ki ilahlarýna baðýntýyla ANKÝ veya ENKÝ ittifaký içinde doðmuþlardý. Melez olan anlam ittifaký belirten bu bileþik sözcükle de söyleniyordu. Þimdi de ayrýntýlayan, teferruata göre söylenmekle kategorize edilen yeni anlamý içinde olan melezler Kinguydular ve Anunnakiydiler. Ýlah olan An ve Ki söylemi; an ve ki birleþmesi içinde Ki ve An’ý yani yeri gökten ayran grup adýydý. Grup ta eril ve diþil kiþilerdendi. Böyle olunca ilah doðrudan doðruya (otomatikman) grup içiyle çokluktu. 

Enki melezdir. Enki köleci dil içindeki anlatýmýyla kili yoðuran melez ilahtý. Ea, Enki’nin Ýlahýdýr. Bire bir olsa da olmasa da Enki’nin doðurtaný ya da doðuranýdýr. Kingu kaný ile kile þekil vermesini irade edip takdir eden Ea’dýr. Enki, kendisini doðuran ve doðurtucusu olan Ea’nýn burada ilahe donlu (görünüþlü) olan melezdi. Enki, kile þekil verdikten sonra Ea’ya sesleniyordu:

“Ey annem! Adýný vereceðin yaratýk oldu.

Dipsiz suyun çamurunu karýþtýr.

Ey annem! Yeni doðanýn kaderini söyle!

Görüyorsunuz, bu anlatým ön ittifaklý süreçleri anlatan bir sözlü aktarýmdýr. Ama ne var ki bu ilahi içinde geçen anne kavramý, tanrý kavramý; kader kavramý ön ittifaklý sürecin dili deðildir.

Bu paylaþýmla etnik olmayan melezi ilah soylar, yerin ve göðün kýzlarý, oðlanlarý oluyordular. Bunlarýn velayetleri gruplara geçince grup aiti oluyordular. Karþýt gruptaki ittifak kardeþleriyle birleþiyorlardý.  Bu birleþmeler daha sonraki köleci söylemlere göre ilahlar beðendikleri yerin (Sümer’in) ve göðün (Akad’ýn); oðlanlarýyla ve kýzlarýyla evlenenlerdi.

Ýnsan ilah soylu kýrma ya da melezlerin caný ile kaný ile yoðrulan kil ile kara balçýktandý. Kanýný canýný verende kil ve balçýk olarak yoðrulanlar da iki karþýt grup birleþmesiydi.  Bu gruplar toprak veya duman ve ateþ veya su vs. olmakla birçoktu. Biçim alýþlar ilah suretinde olup; ilah görünüþlü; ilahýn ruhunda üfürülen tözdü. Konu hayli geniþtir. Ama burada kesmem gerek.