“Şüphesiz ben sizin Rabbinize inandım. Gelin, beni dinleyin!

Kavmi onu öldürdüğünde kendisine: “Cennete gir!” denildi.

O da, “Keşke kavmim, Rabbimin beni bağışladığını

Ve beni ikram edilenlerden kıldığını bilseydi!” dedi.”” Yasin 25,26,27

 

…/

 

Midemi bulandırır martı gibi yalnızlık

Yıldırım gibi sesle inler durur asuman

Açlığına esaret geriye döner yazık

Korkanda korkutanda sorgular durur her an!

 

İnsan olmuş bir kırık tokluğuna tiryaki

Aldanmış mutluluğa şer olsa bile mazi

Acıya kim dayanır, istemez ötenazi

Yaşam denen olmuştur mahşerde zarar ziyan!

 

Habib-ün Neccar koştu, iman gülü, Hatay’da

Elçiye şahit oldu tebliğe esas huyla

Oracıkta şehadet şarabı içti yayla

Allah’ın dostu oldu, halkıda buldu hüsran!

 

Şehit kabrini gördüm mezar olmuş sarayda

Cennet kokar her yeri gezindikçe dolayda…

Güneşi inkâr eden nurunu görür ayda

Yine de inkâr eder, ne yapsan boş- La Tahzen!

 

Saffet Kuramaz

 

 

La Tahzen : Üzülme

( Yasin 25, 26, 27 - Habib-ün Neccar başlıklı yazı safdeha tarafından 1.06.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.