* Ölürüm *


     Bir gülün ölümünü duydum
     ölürüm, ölürüm erguvan giysilerine
     sen, yürek vuruşlarında dokunduğum serçem,
     bir flütle çağır beni, öylesine derinden üfle ki
     bulutlar insin semadan.


     Ölürüm, ölürüm

     yüreğini kuşatan sevda rüzgarlarına
     bir sözcüğüne dokun, gizemli kapılarında ansızın
     çılgın bir bahar sevincini yarat dikenlerinde
     sen, 
     gül isimli, şafak öyküsü
     her doğan günle sevmeyi yeniden dene
     her kes seni gül olarak bilsin
     en güzel direniştir, bu şifreli sözlerle yaşamak.


     Uykusu kaçan bir çocuk gibisin
     ölürüm, ölürüm  çalımlı adımlarla
     aya karşı yazdığın o  makamlara

     hangi ad verdin, hüzzam mı

     beni ağlatacak karar dertli mi?
     bir tanem, yağan yağmurum, yağan dolum ol

     görüyorum ki o eski günlerimizin 

     yadsındığı günleri okşuyorsun
     bir elinde aşk, bir elinde devrim
     içindeki o deli gülücüklerin can çekişiyor
     solmuş o avuçlarındaki çoban yıldızı.


     Nuri Dağdelen
     24/6/2018

( Ölürüm başlıklı yazı Öz tarafından 24.06.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.