Ve ellerimde yedi verenler
Kent aşığıyım ben/
Bağlanmış bir kaderin ara fiyongu
Bu orman ne kadar cahil üretti
Saçları fesleğen bu rüzgâr
Alınlarına öpücük yapışmamış zaman
Aşkı çalanı da gördüm yıldızlardan
Yıldızlara öpücük atanı da/


Yağmalandım;
Erken giden kamyonların arkasında saç bağım
Erken öten çanların ipinde bakışlarım
Hiç ben olmadı sol yanım
Ve hiç bana gülüşmedi yazgım


Yazdım!
Sayfalar dolusu
Sevdayı ötelemeden insan olarak
Git dediler buz kesmiş solukların yüzüne
Sus!
Sus!
Sus!

Susan karıncaların yanına
Sırtlarında emek taşırlar
Yürek taşırlar
Ama aşırmazlar
Taşırmazlar…


İki ilmek çektim aramıza
Biri sana biri bana 
Yazgımıza…


Susarsan!

Sus olursun…
( Sus Zevatı başlıklı yazı prens tarafından 29.06.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.