Benimkisi Yalnızlık
.
Neden hiç eşit çalmaz mutluluğun zilleri?
Kimine ömür boyu, kimine de bir anlık…
Kapım örümcek ağı; yurdum gurbet illeri.
Herkesin bir eşi var; benimkisi yalnızlık.
Sohbet etmeye insan arıyorum
günlerce,
Unutuldum âlemin keyfini
sürenlerce.
Onlar tökezleseler,
sağdan, soldan binlerce
Omuz veren kişi var; benimkisi yalnızlık.
Sultanların vurulur nice başlar ahdine;
Çil çil altın serpilir kurulduğu tahtına;
Badısaba eserken zevk cümbüşü bahtına
Parlayan güneşi var; benimkisi yalnızlık.
Hayal bile edemez olduğum saadeti
Üleşenler doldurdu, dünya denen mabedi.
Şaşıyorum; beş para etmeyen garabeti
Gülümseten düşü var; benimkisi yalnızlık.
Mücella Pakdemir
(
Benimkisi Yalnızlık başlıklı yazı
M.Pakdemir tarafından
8.07.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
