Online Üye
Online Ziyaretçi
Ormanın yaylasına, doyamam endamına
Dalların arasından esen yel, narasına…
Serçeden kartalına, kuş cenneti damına
Akan ırmağına yar, verirken selamına!
Her çiçeği ayrı misk kokar, nefesim coşar
Artık hayalde kurmam baksam feleğim şaşar
Asırlık çınarları her yerde, ona koşar
Yerim dalından balı, yakarım taştan kına!
Lakin tek insan yok, okunmuyor hiç ezan
Bir süre sonra kalbim çırpınır döker nazan
Bu halimi görüp de diyen yok ki La Tahzen
Nankör müyüm yoksa ben açtım ruhumda yara!
Dünyaya desen ki cennet, dost olmasa orada
İki çift laf etmezsem, kalsın leziz sofrada!
İnsan insana muhtaç iyi günde, darda da
Ruhban gibi yaşamak istemem dert olsa da…
Saffet Kuramaz