Ağlasam yârin gidişine gözyaşlarım durmuyor
Akan gözyaşlarım nehir sel oldu durulmuyor
Tabipler gelmesin istemiyor bu gönlüm bir çare
Yârin gözleri gönlüme ışıktı karanlığım gitmiyor
Aşkı anlatan bu gönlüm teselliyi seçmiyor
Bu gönlümle ben aşkla o yâri seven bir kuldu
Hasret kör olasıca aradı geldi bizi nerede buldu
Her adımlarım umutlarım o yâre giden bir yoldu
Yârin gözleri gönlüme ışıktı karanlığım gitmiyor
Aşkı anlatan bu gönlüm teselliyi seçmiyor
Tüm varımı aşka yatırmıştım o yârimle beraber
Bir yıl oldu duyduğum yârim almış başını gitmiş haber
Bekliyorum yıllardır gelir tekrardan beni yine sever
Ne gelen var ne giden bitiyor teselliler sardı beni keder
Yârin gözleri gönlüme ışıktı karanlığım gitmiyor
Aşkı anlatan bu gönlüm teselliyi seçmiyor
Kahırlar doldu anlatamıyorum heceme
Gülümseme gelmiyor ıstırap doldu geceme
Felek izin vermiyor benim bu dünyada gülmeme
Derdi veren Mevla ise derman verir bu halime
Yârin gözleri gönlüme ışıktı karanlığım gitmiyor
Aşkı anlatan bu gönlüm teselliyi seçmiyor
Dönsün gelsin yârim dönsün bana yönünü
Hasret kaldı kurudu yanaklarım özledim öpüşünü
Mevla’m nasip etsin göreyim yine o gül gülüşünü
Göstermezse alsın bu canımı göreyim tez elden ölümümü
Yârin gözleri gönlüme ışıktı karanlığım gitmiyor
Aşkı anlatan bu gönlüm teselliyi seçmiyor
Âşık Gülveren’im bu ayrılığı gidişi anlamıyorum niye
Neden bunu seçeriz bu karanlığı sanki bu acı bir hediye
Hediye değil ıstıraptır hasret içinde döndüm bir deliye
Ne olurdu severken mutluluk içinde dönseydim bir veliye
Yârin gözleri gönlüme ışıktı karanlığım gitmiyor
Aşkı anlatan bu gönlüm teselliyi seçmiyor
Mehmet Aluç –Âşık Gülveren