Ölmek
Hiç aklıma gelmezdi
Bir gün ölenlere imreneceğim
Çekip gidiyorsun ansızın
Peşinde çözdüğünü sandığın bir yumak sorun
Matruşka gibi iç içe
Peş peşe
Bembeyaz bir sayfayla kapatıyorsun hayatı
Sana en öfke duyanın bile
Yüreğine sızı
Gözüne yaş düşürüyorsun
Ve bırakıyorsun geride seni anlamayanları
Anladıkları kadarıyla
Ne güzel değil mi?
Çıkıyorsun da bir yolculuğa
Valizin ruhunda
Yılları beyaz çamaşırlar gibi katlamışsın düzgünce
Elinde yükün yok
Sırtında çantan
Tek tek vedalaşamasan da
Saf saf olmuş helallik sunuyorlar avaz avaz dostlar
Elini tutmayanlar
Sarılıyor tabutuna
Sana omuz vermekten kaçanlar
Omuz veriyorlar salına
Son duada hayır diliyorlar
Şahit oluyorlar dinine, imanına
Şahitlik etmezlerken iyiliğine, kötülüğüne
Ölmek ne güzelmiş meğerse
Bir varsın
Bir yoksun
Yaratıldığın toprağın bağrında
Ana şefkatiyle sarmaş dolaşsın
Şimdi bekle gelenlerini
Bayramdan bayrama…