Bir ruhumuz, bir
de kalbimiz var,
Boşluğun
dolduransa, sade o var...
Umut vücudun
derin ruhuna iner,
Sebep verirsen
ellerine üstüne biner...
Acı senin
sevgilin, onu sevesin,
Karanlık sulara
dalan bilesin...
Sanki bir güçte,
seni kandırır,
İki gözleri seni
aşka inandırır...
İnsanlar
bazılarına, aşık olur,
Diğerleri yari
istemeden bulur...
Sadakatini bölmenin sırasıdır,
Akılda tutmaya
değer yarasıdır...
Dışarıdan içeri
bakan anı görülür,
Taşlar yerinden
oynamaz, örülür...
Tüm duyguları
içe hapsetme olur,
Bu şeylerin kime
ne faydası olur...
Kadınlar doğanın
ilkel halidir,
İnanmak istemediğin bellidir...
Omuzunda iki
zaman geçirmek,
Ona sorsan, dişlerini geçirmek...
Vurulmayı, hak etmeye yapmadın,
Değişimi
arzuladın ama kapmadın...
Oysa kendinden
nefret ediyordu,
Belki kimse beni sevmez diyordu...
Saçma bir
paranoya, dışa vuruyorsun,
Geçireceğin gün
hayalini kuruyorsun...
Şimdi aşkın
kurallarına uymaya değer,
Sen burada o
orada, sonu hasretmiş meğer...
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)