Öylesine bir dünyada yaşıyoruz ki,
Menfaatlerimiz, hızlı trenden hızlı,
Saygı-sevgi garip, bir öksüz- yetim,
Yaşamak istenen hayat, karılı, kızlı…
Zaman yürür, yerimizde sayarız,
Dikkate alınmaz bir aşkın varlığı,
Tükeniyoruz evrende, gelişme yok,
Tek sorunsa, mevcut, gönül darlığı…
Gün düne benzemez, yarınsa bu güne,
Yaşanacak günlerimiz umut doludur,
Tüm güzellik belki de dünde gizliydi,
Anlamanın tek yolu, sevgi yoludur…
Kendi ölçütleriyle yaşar, insan denen,
Candan çok seveni, göz ardı ediverir,
Ve aşkta yüz karası, sevda maskarası,
Çay içme keyfi bekleyen, terk ediliverir…
Karakter ardında yatan gerçek nedir?
Medeniyetteki ampuller aydınlatmaz,
Hoşnut olmaz dünden, bu günlerinden,
Güne mutsuz uyanır, gece mutlu yatmaz…
Paçavralara verilen değer kadar biz,
Neye değer verdik, çıkarlardan başka,
Ressamın renklerle süslediği tablo gibi,
Emek ve gayret, gösteremiyoruz aşka…
Umut molada, öpüşten yumuşak hüzün,
Aşk kutbunu yaşıyor, çığı var, karı var,
Kıskandıramadık gökte uçan melekleri,
Kolaylık yok aşkta, yükseği var, zoru var...
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)