Yüreğimde Göllenen Meneviş Açmazları
Sanki sen!
Harami bir gülüşün girdaplarında
Elini taşın altına koydun...
Düzelsin diye bu sular/
Donmasın diye yazgın...
Kuşlar kanatsızda uçsun diye
Mavi ipeklerden kanat gerdin
Yosun tutmuş bu coğrafyanın
Tellerine...
Kalem tutmaz sevdaları/
Gördüğün neydi ne değişti
Sırma saçlı gelinlerin
Verimsiz tarlalara
Duvaksız yazgısıydı
Zaman...
Ve bil ki;
Sen ölme diye kuzum
Sen ölme diye ciğerparem
Sevdalar ölüyor bu iklimde
Yüreklerini çakıl taşı etmiş
Ve ceplerine seksek doldurmuş
Çocuklar ölüyor...
Kız çeler!
Bir avuç harfe muhkem
Saçlarında al yazmalı analar var
Maviş gözlerinde güneşin toyu
O dik erkeksi duruş babadan
Babadan çalım diklenişlerin
Rüzgâr huyu...
Ve sözlerinde betim göllenen
Şairler öldü bu iklimde/
Nazım gibi
Arif gibi
Ve bir açmaza sürdüler sözlerini
Yüreklerini izlerini bin ağacın dalına
Toplayın çocuklar...
(
Yüreğimde Göllenen Meneviş Açmazları başlıklı yazı
prens tarafından
17.11.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
