Götürmek istedim seni gönlümdeki yerine

Aşk ile düşelim dedim seninle en derinine

Söyleseydin almazdım atardım seni dışarıya

Sen koydun beni ne diye vicdansız el yerine

Kendi elinle gömdün beni zalim yerin dibine

 

Şimdi gelmiştir beni gömdün keyfin yerine

Ben battığım kadar battım zaten yerin dibine

İnsan bunu yapar mı söyle kendini sevdiğine

Pişmanım şimdi seni kış aylarında beklediğime

Kendi elinle gömdün beni zalim yerin dibine

 

Şimdi seni yazıyorum ya yazık bu kaleme

Seni arayarak bulacağımı sanma boşa bekleme

Boşa ağlamışım boşa yazık oldu bu gözlerime

Düştüm boşa ummanlara yazık oldu dizlerime

Kendi elinle gömdün beni zalim yerin dibine

 

Ben sana karşı eğmedim kaşımı küsmedim

Gönlüme üstüm başımı aşkla her gün süsledim

Senin hercai gönlüne aşkı anlatamadım pes ettim

Pes etmekle olmuyor gönül yıkılıyor söz dinlemiyor

Kendi elinle gömdün beni zalim yerin dibine

 

Bir gün giymedim üstüme ben karayı

Senin için aşkla süsledim gönlümdeki sarayı

Sen ne çok sevdin aşktan çok değersiz parayı

Bu nedenle de benimle hep açtın vicdansız arayı

Kendi elinle gömdün beni zalim yerin dibine

 

Başımı taşlara vursam taşlara olmaz mı yazık

Ben yedim kendimce bir güzel okkalı kazık

Aslında bizler Gönül’e söz söyleyen bir sazız

Benimle beraber kırdın şimdi ikimizde yalnızız

Şimdi senin de benim de kapalı kaldı kapımız

Kendi elinle gömdün beni zalim yerin dibine

 

İhanet kaybolmaz gömsen de benimle yerin dibine

Bir gün meydana çıkar görünür olur insanın gözüne

Sözlerinden bakışından belli olur bakarlar niyetine

Gün gibi aşikâr olur varırsan anlarsın sen gibi birisine

Kendi elinle gömdün beni zalim yerin dibine

 

Var şimdi git sende var zalim vicdansız birine

Gömsün oda seni benim gibi yerin en dibine

Debelen dur çıkmak için sesin varmasın birisine

Ondan sonrasına karışmam Mevla’m karışır ötesine

Beni gömdün senide atsınlar cehennemin en dibine

 

 

Gülveren’im bazen salaklık bakidir gitmez kalır

Aşk bir ummandır içine girince akıl yanar sıyrılır

Aşk gönülle yaşanır akıl sıyrılır duygularla varılır

Duygular yanıltsa da aşk yanıltmaz insan yanılır

Kendi elinle gömdün beni zalim yerin dibine

 

Mehmet Aluç – Âşık Gülveren

 

 

 

 

 

 


( Kendi Elinle Gömdün Beni başlıklı yazı kul mehmet tarafından 24.11.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.