Çıkmasak ta bizler aya
Çıkanlar gibi olmadık kaya
Gönüllerin burcuna çıkarız
Sözlerim tabi anlayana
Sömürmeyiz bizler baya
Yürüsek de bizler yaya
Selamlar olsun dünyaya
Gönüllerin merkezine bakarız
Söyleyin biz neyiz
İnsanız başka neyiz
Bizler sömürmeyiz
Sömürenleri dikeriz
Yerin dibine dikmez gömeriz
Bak tarihe boşa mı söyleriz
Sabrı ekmek diye yeriz
Sonra bekleriz
Sabır taşınca yeri yerinde sökeriz
Selamlar olsun dünyaya
Gönüllerin merkezine bakarız
Var olmak insan varsa vardır
Seveni varsa insan yardır
Kış gününde yağan kardır
Yaran varsa gel sardır
Nefrete koşan sazandır
Vatanı sana bırakan atandır
Bak mezarda kim yatandır
Ufukta mazlum bekler el sallamaktadır
Selamlar olsun dünyaya
Gönüllerin merkezine bakarız
Kimisi der buna sav
Yani dedikodu anlamında demez tav
Yani uygun değil bu tav zamanı demezler yav
Yav peki anlamında söylenmez vav
Karıştı sözler ne sayarsan say
İnsanı sev çekme insana yay
Çık gönüllerin kayak merkezinden
Aşağıya durma muhabbet iline kay
Selamlar olsun dünyaya
Gönüllerin merkezine bakarız
İnsan gönüllere güller verede
Verince güldüğünü görende
Mutlu olmaz mı insanı sevende
Hani dersin insanlık nerede
Sen yap insanlık yüzerse çıkar derede
Selamlar olsun dünyaya
Gönüllerin merkezine bakarız
Gülveren’im yazdım bile bile
Güzellikler gelsin dedim dile
Kavuşmazsak sevinemeyiz nafile
Kalkmadan yetişelim kafile
Ha öyle ha böyle
Ömür gelip geçiyor boşa böyle
Haydi, sende güzel bir şey söyle
Dolsun dünya ile ömür güzelle
Gülümseyelim şöyle
Mehmet Aluç-Âşık Gülveren