Online Üye
Online Ziyaretçi
" Şiirler Hayatın Aynasıdır."
Loş bir odada
Aynanın karşısında bir kadın
Sessiz ,yalnız ve bitkin
Seyrediyordu aynadaki aksini
Sanki ilk defa görüyordu kendini.
Bir müddet baktıktan sonra
Aynanın yanında takılı resme yöneldi yorgun
gözleri
Elini uzattı yavaşça dokundu resme
İncitmekten korkarcasına
Acı bir gülümsemeyle.
“Bir zamanlar ..” diye mırıldandı.
Resimde …
Çok güzel bir kadın vardı gülümseyen
Bakışlarını aynadaki aksine çevirdi.
Elini kısacık saçlarına götürdü
Yaramaz çocuklar gibi karıştırdı saçlarını
Ellerini saçlarından ayırdığında
Baktı avuçlarına
Bir yığın saç vardı avuçlarında
“Yine mi “dedi…yine mi.?
Aynadaki aksini beğenmemişti sanki.
Hani masallarda vardır ya
Neredeyse “ayna ayna söyle bana”
Dercesine…
Baktı ..baktı aynaya.
Aniden bir müzik sesi yankılandı odanın
içerisinde
Kadın “Vakti geldi “ dedi.
Odanın ışığını yaktı…
Biraz önceki loş gizemli oda birden
aydınlandı
Sanki sihirli bir değnek değmiş gibi
Küçük şirin bir odaydı.
Aynanın karşısındaki koltuğa oturdu
Komodinin üzerinde bir yığın renkli kutu
vardı
Bir müddet baktı kutulara
Yine çocukluğu tutmuştu.
Kutuları üst üste koydu hiç üşenmeden…
Eğildi kutulardan birini çekti kutular
yıkıldı bir anda .
Sinsi bir gülümsemeyle “Oyun bitti”
“Bu sefer dört tane” dedi ve ayırdı
kutuları
Kutulardan çıkardığı renk renk ilaçları
Avucuna doldurdu ve teker teker yuttu.
İlaç kutularının yanındaki
Küçük çalar saati tekrar kurdu.
Koltuktan kalkarken gözleri yine
Buluştu aynadaki aksiyle…
Bir yabancıya bakarcasına
Şaşkın gözlerle ....
İsyan edercesine haykırdı
Resimdeki kadın bensem
...................Aynadaki Kadın kim..?
........................ENA.