HAYAT BENİ YORDU HANCI
Erken yaprak döktü hayat
ağacı
Hayat beni yordu yorgunum
hancı
Memleket hasreti ölümden
acı
Hayat beni yordu yorgunum
hancı
Bak şu saçımdaki beyaz
tellere
Genç yaşımda geldim gurbet
ellere
Mecnun gibi düştüm ıssız
çöllere
Hayat beni yordu yorgunum
hancı
Felek bizi sürdü çetin
yokuşa
Çelmesini taktı getirdi
tuşa
Döndüm kafesteki yaralı
kuşa
Hayat beni yordu yorgunum
hancı
Neşe değil hancı çiledir
yüküm
Kırılmış kalemim verilmiş
hüküm
Yeşermez dallarım kurudu
köküm
Hayat beni yordu yorgunum
hancı
Bu dünyada gülmek haramdır
bize
Ölürsem sen beni sar beyaz
beze
İşte halim budur gerek yok
söze
Hayat beni yordu yorgunum
hancı
Garip Hasreti’yim çekerim
çile
Taş olsa yerimde gelirdi
dile
Feryad figan etsem artık
nafile
Hayat beni yordu yorgunum
hancı
Garip Hasreti (Filat YAZICI)