Sükût-u Avaz
Hüznümü salıyor şu iki gözüm
Yağmura yağışa ondandır akmam
Susmayı bellerken kırılgan özüm
Üstüne dönerek şimşekler çakmam
Hatrıma gelince bir içten bakış
Duygumda çoğalır derine akış
Gün öğle olsa da mevsim karakış
Baharın gelende yoluna çıkmam
Nasılsa hiç bir şey olmuyor zorla
Geceyi sabahlar bölmüyor horla
Biz ki düşümüzden çıktık zararla
Gönlümü gönlüne getirip sokmam
Yürekte saklarken bunca kederi
Aklımda hesabın değildir yeri
Ardımızda viran dünleri beri
Alarak sendeki direnci yıkmam
Başından aştığım dağlar habersiz
Kınalı kekliğim uçmaz ezbersiz
Yitmişe, bitmişe incinmen yersiz
Yansam melil melil canını yakmam
İçimde anlamsız gölgeler kayıp
Bu taşkın halimi hissime sayıp
Eğilip alnını son kez kutsayıp
Giderken ardıma vallahi bakmam...
Nezahat YILDIZ KAYA
(
Sükutu Avaz başlıklı yazı
Nezahat KAYA tarafından
13.12.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.