Oturup masaya saçma sapan bir şiir yazmak istiyorum
Şöyle devlerden cücelerden ejderhalardan yıllanlardan
Cilveli kadınlardan, boynuzlu atlardan, kırmızıdan, sarıdan
İşte ne kadar saçma sonra da sapan gelen her şeyden
içine biraz tuz ,biraz buz.
Hep akla mantığa yüreğe uygun yaz yaz nereye kadar
Saçmala saçmala ya bildiğin kadar
Hadi başlıyorum...
Gözleri karaydı ,boyu selvi
Bir yürüyüşü vardı cilveli mi cilveli
Kırmızı yazmasını savurdu rüzgara
Akşam yapmıştı evde ızgara
Bir yalan söyledi
Bir yılana sarıldı
Vuracaktı kafasına
Terliğini aradı.
Pencerede atlı prens beklerken
Tek boynuzlu bir at geldi
Bu rüya mı derken
Aklına yar geldi...
Akşam yattı sabah kalktı
Döndü birde aynaya baktı
Saçına kırmızı bir gül taktı
Oturdu birde sigara yaktı
Ağlarken durup bir kahkaha attı
Ne kadar saçmalık varsa yaptı
Ardından kaleme sarılıp bir şiir yazdı...
Şiiri okudu ...sonra yırtıp attı...
Yırtılan Şiir:
Ben cilveli değilim ...
Salınarak yürümem
Gülmesini de bilirim ama boş yere gülmem
Yalandan da korkarım yılandan da
Araba varken at a binmem
Ben sigara içmem içeni de sevmem
Saçmalama şaire ben bu oyuna gelmem
silgisizce saçmalıklar