Oyun yazmak marifet, örnek olmak eziyet
İsrafa giden nefis yapar durmadan diyet
Şu dünyamızda anla artık yok ebediyet
Öldürende ölende olsan aynı akıbet!
Ne için savaşırsın durmadan yarışırsın
Geciken tek eceldir, dünyaya alışırsın
Yaratan tek Allah’tır, bilmez misin bu adet
Her kaybettiğin ölüm sana küçük kıyamet!
Pişmanım de tövbe et saptıysan bu yoldan
Kur’an neyi diyorsa oku budur merhamet
Mecnun aşıklar gibi nasibini al çölden…
Bak o zaman çekersen yaşantından selfie:
Her nefesin güzellik her gördüğün tazelik!
Doğanın parçasısın muhteşemdir sadelik
Asla ihanet etme ne yaparsan kendine
Sorumlusun ömründen, mahvetme bile bile
Sonuçta yalan desen oyunun bir perdelik!
Güneş doğduğu için düşüyor göle gölgen
Karanlıkta yok olur övün dediğin belgen…
Miras kalmış atandan devam eder silsile
Oyalar durur oyun, çevreler dört koldan
Maalesef!
Kim çalmışta yemiş ki… Yapıyorsun hırsızlık!
Can almışta gülmüş ki… Yapıyorsun arsızlık!
Oysa çıkarsız versen, sadaka diye sersen
Gülücük, tatlı dille konuşup, şerri yersen
Aşk diyarının gülü olsan Allah’a ersen
Kaybetmez kazanırsın canın yaşar sonsuzluk!
Saffet Kuramaz