Öyle bir pınar ki!...

Cilt ile ruh arasında bir yol vardır,
Bütün ihtiyaçlar oradan karşılanır,
Değerse ten tene, şehveti coşturur,
Ciltte mutlu olur, ruhunda şahlanır…

Sevene zincir vurulmaz, aşık a duvar,
Çünkü sarsıntılı duyguları var için de,
Zapt edemez ki, düşünülecek engeller,
Dağları bile deler aşık, günün birinde...

İz bırakmayan hatıralar çabuk unutulur,
Sende bir etki bırakmamış belli bakınca,
Ezilsin dersin aşık yüreği, bırak kanasın,
Oysa adam eden gönlünü, böyle yakınca…

Buralar önceden hep hayattı, şimdi değil,
Kalp is-duman, sanki İzmir’de sonbahar,
Oksijen kullanıyorum, sensizim nefes zor,
Her zamankinden yalnız, olmaz ilk bahar…

Buğday başağı san ki, biri bin edenlerden,
Ekildi yerine, çoğalan-fışkıran kaynak ki,
Aşkındır bu, haberin olmadı şimdiye kadar,
İçince zemzem suyudur, öyle bir pınar ki…

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)


( Öyle Bir Pınar Ki.. başlıklı yazı 11caferabi12 tarafından 27.12.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.