bu ayrılık gelir geçer sanma sevdiğim
neden ayrıldık ben hala bunu bilemedim
aynalar doğruyu gösterir sen doğru olmadın
seni sevdim seveli ben inan hiç gülmedim
yaşayacağız bu hayatı biz seninle pişmanlıkla
hayat bize birşeyler anlatıyor sanma yanlışlarıyla
elimizde ne kazandıysak onu harcayacağız zamanla
seni sevdim seveli ben inan hiç gülmedim
hasret yaralarımızı sarmıyor kanattıyor
mevsimlerimiz kışa döndü bahar hiç gelmiyor
ilkbahar sonbahar gibi solduk ömür bitiyor
seni sevdim seveli ben inan hiç gülmedim
muradımı eller aldı gözlerim yaşla doldu
seni seven bendim sen gibi bir kuldu
hasret hançeriyle vurdun vurgun beni buldu
seni sevdim seveli ben inan hiç gülmedim
bu aşk sevda ne varsa aldı tüm varımı aklımı
senden sonra çalan dahi olmadı benim kapımı
neden doğmadan gömdün sen benim yarınlarımı
seni sevdim seveli ben inan hiç gülmedim
Gülveren'im hep ağladım matemi yaşadım
gülmedim mehtabımda aydınlık olmadı şaşırmadım
gönül bahçemde güllerim soldu kurtaramadım
seni sevdim seveli ben inan hiç gülmedim
aşkın bir suçu yoktu yanlış insanı sevdim
aşkla ben sevdim bende aşkla hiç sevilmedim
Mehmet Aluç-Aşık Gülveren