1 En Çok Hüzün Yaraşır...



Aşkın tebaasına yenik düştüm sonunda;

Derken savruldum beyit beyit

Geceye hükmeden esaretinde soğuğun

İçimdeki neşteri yok saydım ansızın:

Ben ki kazurat bir izlekte,

Kâbusu şehrin

Hangi minvalse yüreğimi dokuduğum

Sükûtun da zaferi her bir edim.

 

Elemle kesişen kefareti de boca ettim günbegün

Başakların doluluğunda

Eğildim kendimce

Sadece Yaratanın nezdinde küçüldüm düğüm düğüm

İçimdeki göbek bağına değen neşterle

Annemin yüzünü okşadım her öğünlük hüzünde

Dirildiğime kani gelgeç bir ümitle

Son bildim de bunca efkârı.

 

Aşkın hitabesinde sadece bir satırım:

Yaşıtım hangi imgeyse

Satarım da cahil hükümleri;

Aşkın meftunu göğün

Parantez açtığı her izbede

Ben bir şehla düşün ta koynunda

Şerden uzak kılsın Tanrı yeter ki beni

Bir de görücü ellerinde ömrün

Sırlarımın beratını versin.

 

Eziyet benzeri yeşeren her gün:

Ahkâmların kursağıma takıldığı hangi hitabet ise

Ben ki;

Kaftanıma sarıldığım beylik bir gölgeyle

İçime çemkiren iblisin hatırasını yok sayıp

Meleklerin dirayetine bandığım ömrün

Her satır arasında,

Annemin gözlerinde hala bir goncayım:

Kiminin küçümsediği benliğimle

Ben asla bir kor hece değilim de hani:

Ne güldüğüm yalan

Ne tetiklenen hüznüme sahip çıkmadığım

Sanma ki ayan beyan bir sanrı.

 

İçimi geçirdim

İçim geçmeden evrildim bir ömür boyu:

Ah’ların nazarında âşık benliğimi

Devşirdim

Bir dervişin sırlarına haiz öngörümde

Asla da solmadım

Gülümsediğimi kar bildim

Ağladığımı

Gizlediğim ne çok meftun düzlem;

Ne çok yanlı yerli yersiz sitem

İçimdeki devasa yangın;

Elbette aşkın şeriatı büküldüğüm günbegün.

 

Görmezden gelinsem de bu kâfir düzende

Ben asla beynamaz bir sitemi dillendirmedim

Gönül gözümde.

Yorgun neşriyatın yorgun hümayunu;

Kabir azabı dediğin ne ki;

Yaşamakla ölümü dillendirdiğim gel-geç her gün.

 

Bir yanım uyuşuk

Bir yanım uyumsuz bin bir avamla

Yer değiştirir de değiştirir

Gözlerimi kaçırmadığım nasıl ki aşikâr,

Aşkla dolup taşan yüreğime

En çok hüzün yaraşır

Gıyabında evrenin

Garipsenen sakil benliğin

Nakşında bir gölgeye denk düşerim takriben

Ayarını kaçırdığım gidip geldiğim bu garip düzlem.

 

 

 


( En Çok Hüzün Yaraşır... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 9.01.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.