Mehtapta senin yüzün 

En güzel þarkýlarda senin adýn 

Boðaz’da meyhanede içtiðim rakýda kokun 

Eksilmiyor eskimiyorsun içimde 

Bir gün bile çýkmýyorsun þu aklýmdan 

Dýþarýda kimsesi kalmamýþ bir mahkum gibi benim parmaklýklarýmýn arkasýnda bekliyorsun 

Her nefesim sen 

Her dilimin döndüðü kelime sensin 

Bazen karþýma alýyorum seni 

Seni sana benim dilimle anlatýyorum 

Ýkimizde aþýk oluyoruz sana 

Mehtabý izleyip derin hülyalara dalýyoruz 

Ama emin olamýyorum kafamdaki sen sen misin diye 

Bir beþer bu kadar güzel olabilir mi diye soruyorum Tanrý’ya 

Bir insan güzelliðini bütün dünyadan alabilir mi diyorum 

Senin güzelliðin Tanrý’nýn varlýðý kadar sorgulanamaz þüphesiz