Sorma sebebini, seni görünce,

Adýmý, sanýmý unutuyorum. 

Ýþte þuracýða bir hal oluyor,

Sýzlayan yanýmý unutuyorum. 

Tesadüfen deðse gözün gözüme, 

Kaç defa “Dön” dedim bilsen özüme,

Güvenim kalmadý, kendi sözüme,

Þöhreti,þanýmý unutuyorum.

Susmak marifetken senle olmuyor,

Gönlümden geçeni aklým almýyor,

Þeytan da melek de daim kalmýyor,

Þahlanan kanýmý unutuyorum.

Hasretle özlemde daima yarýþ, 

Kader dile geldi; bitmez  yalvarýþ,

Bilmem ki vuslata mümkün mü varýþ?

Hancýyým, hânýmý unutuyorum.

Mehlika’nýn yok mu dörtlü yoncasý,

Kimler talip oldu belki oncasý,

Yüreðimde iken gönül goncasý ,

Çýkmamýþ canýmý unutuyorum.

Fatma Çetin Kabadayý-Mehlika