1
Karanlık bir köşeye çekilir
Yanaklarımı avuçlarıma alır
Gelmişten geçmişten
düşüncelerle
Hayalen zamanı geriye çevirir
Bazı geceler elimde olmadan
üzülürüm
Sakin bir ağustos seherinde
Gündüzü güneşi özlerim
Etrafımda karanlık gölgeler, korkarım
Belli belirsiz bir rüzgarla
üşürüm üşürüm
Bazı geceler farkına varmadan
büzülürüm
Dünyaya geliş evrelerim
aklıma gelir
Dedelerimin ninelerimin
yüzleri belirir
Sanki kendi feryatlarımı
duyar gibi olurum
Çarmıhta Hazreti İsa
benzeriyle
Bazı geceler daha doğmadan
yüzülürüm
Toprağa alacağı olan borcumu
öder
Ruhu derinliklerinde
hücrelere böler
Benlik ve senlik denilen
egoyla helalleşir
İmbikten dökülen bir su
misali akar akarım
Bazı geceler ummana dalmadan
çözülürüm
İnsan yatağa girmeden de rüya
görürmüş
Oturduğum bu yerde horul
horul uyurken
Ürkütücü bir kâbusla ayağa
kalkarım
Üst üste konulmuş binlerce
süzgeçten
Pınar gibi çağlayan gözyaşlarına
karışarak
Bazı geceler aslımı bulmadan
süzülürüm.
22.08.2018
Ahmet Çelik