1
Kimi uzaklaşır
Kimi yakınlaşır
Senden…
Bazısı sormaz bile
Niçin ötersin diye bülbüle
Oysa döker gözyaşı güle
İçten içe!
İnsan kendini tanrı bilir
Ben istedim der, hemen rajon keser, dünyadan siler
Ne açıklama bekler
Ne de umursamaz heba olmuştur emekler!
Ne acır
Ne sabreder
Ne de fırsat verir…
İnsan bu
Şerrini silmez su!
Oysa Rabbim insana dayanır bir ömür
Diyene kadar Hû…
Bu yüzden insan tanrı olamaz
Peygamber ahlakı ile dolamaz
Eğer olsaydı
Allah’ı sorgulayan Kabille kıyamet kopar
İnsanlık cehenneme dolardı apar topar!
Demek ki içimizde Rabbini bilen
Ondan hakkıyla korkan
İşlediği günaha tövbe eden
Birileri var…
Kaldır başını asi
Dağ hep yerinde
Birikir okyanus derinde
Dünya dolaşır güneşin peykinde
Görevini yapar
İbadetle Rabbine tapar
Ya sen?
Yakar, yıkar, fitneyi kalbe sokar
Azar azar zehirleyen ırmağınla şuursuzca akar
Sermayen bitmeyecekmiş gibi gezer tozar...
Lakin ne kadar oyun kursan o oyun seni bozar
Bu sağlık bu enerji verilmişse yok mu bedeli
Düşünmezsin neden…
Ne gariptir ki
Bir gün, Rabbimce anı belli
Hem uykudan uyanacak
Neyse gerçeği anlayacak
Ancak iş işten geçmiş olmuşsun deli
Olacağına veli
Toprağa uzanmış giymişsin kefen!
Kimi uzaklaşır
Kimi yakınlaşır
Senden…
Asumandan düşen üç elma
Hayal gibi hala kızıl elma
Bekleme gelmeyecek artık peygamber
Seni kurtaracak lider…
Eğer okuyup yaşıyorsan Kur’anı
Bil ki savaşı kazanmışsın fani
Kutla bu büyük zafer!
Falan ne yapmış
Filan ne yapmış
Düşme peşine
Bakıp da ağlar gibi olma kurdun parçaladığı eşek leşine
Sen bak işine…
Sana kimse diyemez cennet ehlisin
Ruhban gibi de yaşasan
Âlim kılığında dolaşan olsan
Sarık sarılmış feslisin!
Umutsuz da olma
Dolduruşa gelip de solma
Ha bir de mazlumun ahını alma
İlahi aşka hevesliysen…
Kalbinde kim varsa onunla haşir olunacaksın
Sana zarar veren kim varsa at kalbinden
Sana Allah’ı unutturmasın keyfinden
Sevdiklerinle de sorgulanacaksın!
Kimi uzaklaşır
Kimi yakınlaşır
Senden…
Aldıkça
Tattıkça
Kalbimize sığmaz ki evren!
Saffet Kuramaz