Uzay Boşluğunda Gibiyim
İçim ıssız çöl
Savururur beni
Yıldız ışıkları olmayan
Bir uzay boşluğun da
Kendimi bu dünyaya
Ait değilmiş gibi
Hissine kapılmış
Bir ruh hali
Saatin akrebinde eridi zaman
Geceyi körelten siyah renk
Son trenin çığlığında bir yolcu
Bir hareket
Kar kaplamış rayların üstünü
Soğuk ayaz çarpıyor yüzüme
Kirpiklerim donuyor
Bir yanım şikayetçi
Diğer ise şehrin
Kuru balağında yalnızlık
Daha iyi der gibi
Öteki benliğim bana
Göç ediyorum ruhen
Sanki bedende
Gözlerim maviliği arıyor
Akşamın çöken
Kızıl kırmızı yerine
Geçmiş kanıtlanmış
Uzaklarda bana doğru
Gelmeyin desem de
Kulakları sağır duymuyor
(
Uzay Boşluğunda Gibiyim başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
31.01.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
