Ankara dar geliyor Herkes sığdı koca şehre Ben sığamadım. Avazım çıktığınca Çığlık çığlığa haykırasım var. Sonra Her şeyin Gelmişine geçmişine sövesim Gözyaşlarımı kurutmak için Yapraklarını dökmüş Koca çınarın dallarına asasım var… * Geceler anlamını yitirdi Ne yastık Ne yatak Teselli etmez ne de yorgan Akşamdan sabahı beklerim. Gün ağarsa da Yine karanlık sokaklar. Yüreğim açmış isyan bayrağını Kendine terörist. Çıktı düşüncelerim ayyuka Beynim karıncalanıyor. Kaldırdım başımı Sarkan ışık da benim kadar bezgin Süzülür küf kokulu odama. Ne varsa içimde Asıp tavana Vurdum kendimi Bir ayağım çukurda Ankara sokaklarına… * Isırmaktan kan oturdu dudaklarıma Sinirlerim uyuştu Kelamlarım dilsiz Kıramazlar iki lafın belini Tanıyamaz oldum kendimi Çaresiz Başıboş Dolanır dururum Ankara sokaklarında… * Kederdeyim Hüzünler başucu kitabım. İçim içime sığmaz Ayaklanıyor ayaklarım. Çizecek rotam yok Döner dururum kendi etrafımda. Ölmeden öldürdüler Ruhum bedeni terk etmiş Yaşayamam onsuz Enkaz yığınıyım. Yatmadan musallaya Diri diri mezara giresim var… Mustafa
KARAAHMETOĞLU 31.01.2018 Şiirime ses olan
değerli dost Semra Öktem Avcı’ya en kalbi teşekkürlerimle…
( Ankara Dar Geliyor başlıklı yazı Mustafa Kara tarafından 1.02.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
