Yüreklere saldıran kurt mu olmalıydı
Saldıran kurtları bir bulan olmalıydı
Kararmış insanların gözü görülmeli
Yolda kalmışı ağlayanı bulan olmalıydı
İnsan saldıran bir kurt olmamalıydı
İnsanın sevdiği gönülde bir yurdu olmalıydı
İnsan sevdiğini arayarak soran olmalıydı
Yolda kalmışı ağlayanı bulan olmalıydı
Ne güzel olur insan mutlu mesut gülünce
Hasret içinde kalanın bekleyeni gelince
Alıp insan gönlünü sevdiğine verince
Yolda kalmışı ağlayanı bulan olmalıydı
Olmalıydı bu gönüllerin içinde bir değer
İnsan kendini mi düşünürmüş meğer
Yolda kalmışı yok mu candan bir sever
Yolda kalmışı ağlayanı bulan olmalıydı
Olmalıydı olmalıydı çoktan varılmaydı
Yolda kalanın bir varanı mutlak olmalıydı
Gecenin içinde kalan aydınlanmalıydı
Yolda kalmışı ağlayanı bulan olmalıydı
Gönül bu sevilmeyince elbette incinir
Gönülden seven elbette gözünde bilinir
Mazi içinde kalanların geçmişi de silinir
Yolda kalmışı ağlayanı bulan olmalıydı
Gülveren’im gönlümden geçeni söyledim
O yâri sevmek için başladı bir ömür nöbetim
Demesin kimse ne olur sevdim de ben yetmedim
Yolda kalmışı ağlayanı bulan olmalıydı
Mehmet Aluç-Gülveren