bu gece tesadüfen rastladýðým bu resmi gördüðümde 1960 larda bu dersi görmemiþ olsam da   bu kurallarla büyümüþ olmanýn farklý gururunu yaþadým...ve az çok çocuklarýmý da  bu doðrultuda büyütmenin mutluluðunu... o zamanlar bunun ders olarak bile görülmesine gerek yoktu büyüklerimiz bunlarý bilir söyler anlatýrdý çoðu üstelik bir çoðu okuma yazmayý dahi bilmiyordu ..bu kurallar  kuraldan çok  terbiye örf adet ve edepti... bizlere bunlarý öðreten gösteren ve böyle davranarak bize örnek olanlarýmýz vardý... zamanla  zaman aþýmýna uðrayan  çöken  hata yok olan bu kurallar sayesinde ve üzgünüm ki bunda en büyük pay bizlerin... yüzde yüzü demiyeceðim  bu haksýzlýk olur hala edep görgü kurallarýný bilen çocuklarýmýz var  ...ama  görünen köy pekte iyi bir durumda deðil... bu köyü göstermeyi  sanýrým bilemedik... bu kurallar keþke þimdi de ders olarak verilse .. hani bir söz vardý.... doktor olursun ,öðretmen olursun  bakan olursun ama adam olur musun bilmem diye ..iþte ben o adamlýðý insanlýk olarak algýlayarak  ve insanýnda edep ve terbiyeli olduðu sürece insan olabildiðini düþünerek ... önce çoluðumuza çocuðumuza insan olmanýn bir toplum içinde insanca nasýl yaþanmasý gerektiðini öðretelim diyorum....sonrasýnda  hangi mesleði seçerlerse seçsinler eminim ki baþarýlý olacaklardýr...

silgisiz