ilk başlangıçta sona vardım
kendi sonuma çıldırırcasına
Teslimiyetim şimdi küskün ve suskun
bir bela arıyor gönlüm yok olurcasına
göğsümde bir cehennem kaynıyor
inadına beni yok edip var olurcasına
Dünya yetmezdi bana oysa yarınlarda
nefesimde kesik bir yara yüreğime işler
sen gelirsin aklıma bir anda çaresizce
sarılırım umutlara son bir
aşkla biçare
Biz sevdayı beceremedik ey gönlüm
hak da izin vermedi bize davamızda
kavgalarımız umutlu yarınlara kaldı
bir
gül yeşerir belki toprağımızda
Bir
gül kalır bize anca toprağın bağrında
ne
gül ekmiştik oysa umutsuz gönüllere
imkansız yok demiştik yarınlarımızda
allah bize yeter demiştik
aşk halinde
Şimdi acılarım var senden uzakta
adın yazar mühürlü gönül sayfamda
ama inan seni hiç acılarıma katmadım
her acımda sensizliği yaşadım ben