Online Üye
Online Ziyaretçi
Yıllardır seninle bir ömür geçti,
Sana diyemedim inan Sultanım.
Sevdiğim insanlar hep seni seçti,
Sana diyemedim inan Sultanım!
Ağaçlarım vardı çoktu dalları
Kovandan alırdık petek balları
Birlikte gezerdik tozlu yolları,
Sana diyemedim inan Sultanım!
Yüzüne bakınca güneş sanırdın
Kırk güzel içinde hemen tanırdın
Sabah güneşiyle sen uyanırdın,
Sana diyemedim inan Sultanım!
Sokağın başında çeşme akardı
Seni gören insan döner bakardı
Gurbete gidenler Türkü yakardı,
Sana diyemedim inan Sultanım!
Bahar geldiğinde yüzün gülerdi
Kaç yiğit sayende murada erdi
Hak için selamı bana da verdi,
Sana diyemedim inan Sultanım!
Yalvardım geceler sabah olmasın
Kalbindeki nurun asla solmasın
Rabbimin verdiği vade dolmasın,
Sana diyemedim inan Sultanım!
DOĞANAY’ım böyle bir ömür geçti
Sevap ekenler de sevabın biçti
Garip gönlüm yine bak seni seçti,
Sana diyemedim inan Sultanım!
Kemal DOĞANAY