BABAMI VURDULAR
Küçücüktüm ,babamı vurdular.
Tamda gününde doğum gününde.
Karlı bir şubat akşamında
Telefonomuz acı acı çaldı.
Vuruldu haberi düştü ocağımıza.
Tam yedi kurşun ,biri omuriliğinde hala
Ölmedi babam, öldüremediler kalleşler
Yalnız babam vurulmadı benim ,
Benim hayallerimi de vurdular.
Taş kesildi yüreğim,ağlayamadım.
Kin ,nefret doldu yüreğim.
Küçücüktüm zehirlendim.
Sizin hiç babanız vuruldu mu?
Hayatın bütün yükleri üzerime kaldı.
Hayatım cehenneme döndü.
On iyi yaşındaydım.
Hem çalıştım,hem okudum.
Bakmayın bugünkü büyüklüğüme
Savaşçı ruhumu ben küçükken edindim.
On iki yaşında hayatı öğrendim.
Tam yirmi üç yıl geçti üzerinden
Geçmedi kinim,nefretim.
Kincisin diyorsun bana affetmiyorsun.
Siz olsanız affedebilir misiniz.?
Çocukluğunuzun bütün masumluğunu,
Hayallerinizi çalanları affedebilir misiniz?
Küçücüktüm,acıdan zehirlendim.
MERAL İŞLEYEN TUFAN