Bu kadar mı kolaydı hassas yerimden vurdun
Olacağı bilseydim derdim; şerre mi yordun?
Hangi sebep, o yalan sana çatan sözlerim
Canım yakıp da geçtin pula satan gözlerim!
Debelendikçe ağrın bir gün canın od tıkar
Duman kaplar sadağın ama; Gözden yad akar!
Sarf ettin yıllarımı o yüzden çekeceksin
Gençliğim nasıl yitmiş salınıp, sekeceksin
Beynimde zorlu kuyun bini aşmış, talanın
Gecen, gündüzden çorak söze taşmış, yalanın!
Vuslat mı sandın, şerri kaç kere eşin-irsin
Dönüp kendin bursaydın! Düşten mi düşünürsün?
Unutmuş, tam şurası incitip boşa üzme
Nazenin duruşuma aldanıp, mani düzme
Bu saatten sonra Ne yan derim, ne kül ol
Kalbine uğratma dem lakin, bana sen el ol!
Keşke desen ne fayda çala kaşık gidişin
Tutuş-san sinen üzre kül rengiydi itişin!
